In gesprek met Hanna Huygens

Hanna Huygens:

Leeftijd: 20 jaar

Woonplaats: Haacht

Beroep: Driver/Jockey/Trainer bij Team Marc en Ingeborg Huygens-De Witte

Palmares:              – Kampioene monté 2010 – ’11 – ’12 –’13 – ’14 – ’15 – ‘16

                                – Darby der driejarigen 2014 – ‘Highness Worthy’

                                – 254 overwinningen 

• Ik ben in de drafsport beland door:
  “Mijn ouders (Marc en Ingeborg Huygens – De Witte) zitten ongeveer 30 jaar in het vak, maar hebben me nooit gedwongen het ook te doen. Ze hebben me steeds aangeraden om een minder intensief beroep uit te oefenen. Eenmaal mijn beslissing vaststond, hebben ze mij voor de volle 100% hierin gesteund.”

• Wat zou ik graag, over mezelf, in de krant lezen ?
  “Mocht ik de voorpagina van de ‘Paris Turf’ halen door een grote koers te winnen in Frankrijk zou dit fantastisch zijn.”

• Kenmerken die mij als beroeps het best omschrijven:
  “Ik ben eerder een rustig type die het merendeel van de koersen toch snel wil starten om mij goed te positioneren.”

• Was ik geen jockey/driver/trainer, dan was ik nu wellicht:
  “Wellicht zou ik dan voor een andere discipline in de paardensport gekozen hebben. Atletiek spreekt me eigenlijk ook wel aan.”

• Drafsport is de schoonste discipline, omdat…
  “De eenheid die er gevormd wordt tussen driver/jockey en het paard, zowel fysisch, technisch als tactisch is prachtig.”

• Mijn voorbeeld gedurende mijn jeugdjaren was:
  “In mijn jeugdjaren heb ik altijd opgekeken naar het werk dat mijn ouders hebben verricht. Naast hen was Nathalie Henry, als sterke vrouw tussen de mannen in de Franse monté-discipline, natuurlijk ook een groot voorbeeld!”

• Naast mijn beroep ben ik ook erg bedreven in:
  “Ik leef voor de volle 100% voor mijn beroep!”

• Ik kan helemaal niet…
   “Ik kan helemaal geen afscheid nemen. Als er een paard onze stal verlaat welke heel veel voor mij betekend heeft in koers of er gewoon veel vriendschap van gekregen heb, kan ik daar een poos triest om wezen.”

• Voor een belangrijke koers heb ik volgend vast ritueel:
  “Een echt ritueel heb ik niet echt. Het liefst ben ik alleen om me voor te bereiden. Ik word ook graag omringd door vrienden of mensen die me aan het lachen brengen voor de koers, maar stressvolle eigenaars mijd ik liever. Voor ik de piste opga, vraag ik meestal nog een ‘gouden’ tip aan mijn papa die me altijd weet gerust te stellen. Eenmaal op de piste valt de stress weg en is het gewoon genieten en proberen er het beste van te maken.”

• De koers van mijn leven tot nog toe was:
  “Ik mag zeggen dat ik in mijn jonge carrière reeds vele mooie overwinningen behaald heb. Als ik er een moet uitkiezen, is het toch wel de darbyoverwinning met ‘Highness Worthy’. We gingen van start als outsider, mede doordat niemand toen dacht dat ik als 17-jarige reeds een darby zou kunnen winnen. Die laatste 500 meter waren buitgengewoon. Bij het bekijken van de video krijg ik telkens opnieuw kippenvel.”

• De koers met de slechtste ervaring was:
  “Dat moet mijn eerste start op Gelsenkirchen geweest zijn met ‘Pacha de la Frette’. Ik veroorzaakte tweemaal een valste start en werd naar huis gestuurd, zonder de koers uit te rijden. Dat overkomt me geen tweede keer!”

• De persoon in koers met de meeste fair-play is:
  “Ik heb het logischerwijze altijd al goed kunnen vinden in koers met mijn papa, hij is mijn soulmate. Wanneer we in de problemen zitten, weten we elkaar steeds te vinden. Koers is oorlog wordt weleens gezegd, maar ook met drivers/jockeys zoals Frank Van Den Bergh, Anne-Mieke Apers en nog zovelen anderen heb ik amper problemen.

• Na een sportieve nederlaag kom ik op andere gedachten door…
  “Door mij te omringen door mensen die positief ingesteld zijn en die het beste van de koers zien. In de meeste gevallen zijn dit dan mijn ouders en vrienden.”

• Het beste paard dat ik ooit gereden/getraind heb:
  “Paarden als ‘Syrius’, ‘Gosip Sidney’, ‘Higness Worthy’, ‘Quango’, ‘Buzzi Sild’ en mijn lieveling ‘Vriend Melody’ hebben mij de mooiste momenten in mijn jonge carrière bezorgd. Het is moeilijk om uit dit lijstje maar één naam te noemen!”

• Het beste paard dat ik ooit in actie heb gezien:
  “De hengst ‘Love You’ met de fantastische levende legende Jean-Pierre Dubois was in 2005 te bewonderen in de Grand Prix de Wallonie op de piste van Bergen (Ghlin). Hij zweefde toen echt over de piste en werd tweede achter ‘Kazire de Guez’, een beeld dat nooit meer uit mijn gedachten gaat.”

• Ik ben komend seizoen op Waregem in actie te zien met blikvangers als:
  “Ik verwacht vooral heel veel van de grillige ‘Fuego’, hij zal zich goed in zijn sas voelen op de Waregemse bodem.”

• Mijn grootste wens voor het jaar 2017 is:
  “Dat de mensen die ik lief heb, gezond blijven. Daarnaast hoop ik er een sportief en succesvol jaar van te maken, maar hoop ik ook dat de jeugd in zichzelf blijft geloven om de drafsport weer nieuw leven in te blazen.”